એક વખત રત્નાબાપાને સ્વપનમાં શ્રી ઉમિયા માતાજીએ દર્શન દીધા. માં કહ્યું કે, હું સિદસર ગામે વેણુ નદીના તીરે કેરાળાના ટીંબાથી પ્રસિદ્ધ છે, એ સ્થાને ભૂમિગત છું. કંકુનું મંગલ ચિહ્ન હોય ત્યાં જમીનનું ખોદકામ કરાવજે. મારું મૂર્તિ સ્વરૂપ પ્રગટ થશે. સવાર થતાં રત્નાબાપાએ ગામજનોને સ્વપ્નની વાત કરી. સૌ કોઈ ભગતબાપા કહે તેમ કરવા તૈયાર થયા. સિદસર (સિદ્ધ સ્થળ) આવી ભૂમિમાં ખોદકામ કરતા  આરસની શિલા નીચેથી માના અદભૂત અને દિવ્ય સ્વરૂપનું પ્રાગટ્ય થયું.આ મંગલ દિવસ તો, સવંત ૧૯૫૪ ભાદ્રપદ પૂર્ણિમાં તા. ૧૯-૯-૧૮૯૯ મંગળવાર. ભાવિકો દેવી ઉમિયાજીનો જય જયકાર કરવા લાગ્યા. ચારે કોર આનંદ… આનંદ… છવાયો. ભગવતીનું મૂર્તિ સ્વરૂપ બહુ જ સુંદર છે. આરસની દિવ્ય મૂર્તિ અઢી ફૂટ ઊંચી છે. ચાર ભુજા છે. દરેક ભુજામાં બેરખો, લોટો, શિવલીંગ અને માળા છે. કપાળમાં ચાંદલો છે. કાનમાં કુંડળ છે. હાથમાં કંગન પહેરેલા છે. અને પગમાં તોળા પહેર્યા છે.માથે મુગટ પહેરેલ છે. માથે લાલ ચુંદડી ઓઢી છે.કમર પર પટ્ટો છે.

મૂર્તિ પ્રાગટ્યની વાત સમસ્ત પ્રદેશમાં ફેલાઈ ગઈ. ભાવિકો દર્શનાર્થે ઉમટી પડયા. ઊંઝાવાળા માં ઉમિયાનું પ્રાગટ્ય સિદસરમાં થયું છે, એવી જાણ એ વખતના ગોંડલના રાજવી મહારાજા શ્રી ભગવતસિંહજીને થઈ. (એ વખતે સિદસર ગોંડલ સ્ટેટનું ગામ હતું) મહારાજા શ્રી ભગવતસિંહજી પણ શિવભક્ત હતા. તેમણે ઉમિયાજીની ભવ્ય-તેજસ્વી-સ્વયંભૂ મૂર્તિને ગોંડલના આશાપુરા મંદિર,કેલાસબાગમાં પધરાવી ત્યાં પ્રસ્થાપિત કરવાનું નક્કી કર્યું. માં ઉમિયાની મૂર્તિને ગોંડલ લઈ ગયા. પરંતુ બાપુને સ્વપનમાં માતાજીએ કહ્યું કે મારી પ્રતિષ્ઠા સિદસર ગામમાં થશે. સવારે જ મહારાજા તરફથી માતાજીની મૂર્તિ પરત સોંપવામાં આવી. આ વિગત ગોંડલ સ્ટેટના રેકોર્ડ ઉપર છે. માં ભગવતી ઉમિયાજીની મૂર્તિ સિદસર પધરાવવામાં પાછી સોંપતા સૌ ભાવિકોના હર્ષનો પાર રહ્યો નહિ. સિદસર ગામના લોકોએ સાથે મળી ગામમાં માતાજી ફળીમાં મકાનનું બાંધકામ કરી આપેલ. નાના એવા ઘરમાં માં નું સ્થાપન કરવામાં આવ્યું. શ્રી રત્નાબાપા માતાજીની સેવા પુજા કરતા.

આમ આજથી ૧૨૦ વર્ષ પહેલા વેણુ નદી પટમાંથી પ્રાગટ્ય થયેલ જગતજનની મોં ઉમિયાની સ્વયંભૂ પ્રગટ થયેલ મૂર્તિ આજે ઉમિયાધામ-સિદસરના ભવ્ય અને દિવ્ય મંદિરમાં બિરાજમાન છે. સમગ્ર સૌરાષ્ટૂના કડવા પાટીદારો તથા અન્ય સર્વે ભાવિકજનો આસ્થા શ્રદ્ધા અને ભક્તિથી માંના દર્શનાર્થે પધારે છે અને ધન્યતા અનુભવે છે.

બોલો… શ્રી ઉમિયા માત કી… જય…